Ankara

 Yakın bir süre önce Ankara'ya gitmiştim. Hem bir dava dosyam vardı hem de başkaca  planlarım. Ankara'ya yerleşme planım olduğu için (  tam olarak belli değil ama atamalara bağlı ) orada bulunan evi biraz toparlamam gerekiyor işlerini halletmem gerekiyordu. Sarah'ı da görmeyi çok istemiştim, hatta birlikte gezdiğimiz sokaklarda yürüdüm, evlerine yakın olan arkta tek başıma oturdumi, sağa sola bakındım belki görürüm diye. Tek gördüğüm şeyler anılarım oldu. 

Onu görmeye korkuyordum da açıkçası, biliyorum yanımda götüremeyeceğim ya da yanyana kalamayacağız. Gördüğümde alıp gidemem cesaretim her şeyden kırılır diyerek onu görmek içinde haber vermemiştim geldiğimi. 

Geldiğimde lise zamanlarımızda evimizin önünde oturduğumuz bankıda gördüm. O bankı hiç değişmemiş kıırlmamış ya da atılmamıştı. Her şey bir o kadar eskiydi ama anılar bir kadar taze v eyepyeniydi. 

Güzeldi , anıları tekrar yaşamak  hayalleriyle sokaklarda yürümek.   Sarah'ı görmeyi çok isterdim, ama buna tam olarak hazır değildim ya da  görünce bir daha kopamayacağımı bildiğimden yanına gidemedim. Gidip sarılmak gözlerini görüp saçlarını sevmeyi çok isterdim.     Benimle gelmek isterdi eminim; ama , onun "ama " ları olacağı için bundan vazdageçebilirdi. 

Beni çok sevdiğine eminim. Ben de onu en az onun beni sevdiği kadar  sevip saygı duyuyorum.  O benim için çok farklı bir yerde. Bende yüklü olduğu anlamı çok büyük. Bana inanmayabilir, ya da benden yana cesareti olmayabilir. Ben bunun için bir şey diyemem. Ama  bizim yerimizin yanyana olmamız gerektiği gerçeğini de hiç bir şey değiştiremez. 

Belki inanılması güç bi insan olabilirim, ama benim sevgim en gerçek olanı  en sonsuz olanı

Kendimden vazgeçmiş olsam da senden ve seni sevmekten hiç bir zaman vazgeçmeyeceğim

,

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

yardım et

Günaydın

Seni Çok Özlüyorum