Bedenler Kopuyor Ama Ruhlar Asla

 Merhaba; 

Bir önceki yazımızda yaşanmış olan bir felaketi sizlere aktarmıştım. Dahası o günden sonra yaşanmış olanlar zaten bir yanım kırılmıştı arkamda olan kişileri kaybetmiştim üstüne bir de yanımda olan insanı kaybettim . Biraz onlardan bahseceğim, 

Yaşanan kaza sebebiyle abimi ve dedemi kaybetmiştim. Hayatın bittiği noktaya yaklaştığımı hissediyordum bir yandan ama bir yandan da ailemi toparlamam gerekiyordu.  Biraz erken atılmıştım bu hayata yükler hafiften artmaya başlıyordu.  Yine problem değildi benim için ama gün geçtikçe ağırlık artmaya başlayınca bazen kadere pes ettiğini söylemeniz de gerekiyordu. Aksi halde daha kötü sonuçlarla yanınızdaki kişileri de yorma ve onlara da pes dedirtme durumlarınız olabiliyor. Bu sebeple bazen kendiniz pes demelisiniz ki başkalarını hayatınız ile yormamanız gerekiyor

Ailem neler yapacağını artık hayatlarına nasıl devam edebileceklerini düşünmeye başlamışlardı, bir yandan o zamanlar yaşadığımız şehirden ayrılmak istiyorlar bir yandan hatıraları terkedemeyeceklerini düşünüp vazgeçiyorlar bir yandan psikolojik destek almaya çalışıyorlar derken yine aynı ilde yaşamaya anılara sahip çıkmaya karar vermişlerdi. ( Şuan için farklı bir ildeyiz ama daha önce yaşadığımız yerde olan evimiz boş durmakta, bazı zamanlar gidip anıları tekrar yaşamaktayız ) 

Babam kendisini kolay toparlamış gibi görünüyordu ancak annem yalnızca ilaçlar ile ayakta kalabilmekte sürekli benim üzerime titremekte bir şey olabilecek korkusu ile yaşamaktaydı. Çok daha önceki yazılarda bahsetmiş olduğum bir arkadaş vardı demiştim; yeri geldi tartıştık kavga ettik sonra birbirimizin hayatından çıktık diye söylemiştim. 

Bu şahıs bir gün anneme " Daniel'e sahip çık bana çok yanlış yaptılar intikamımı bir şekilde alacağım Sarah'la biz çok şey yaşadık Daniel aramızı bozdu uyar oğlunu yoksa kötü şeyler olacak " tarzı söylemlerde bulununca  annemin evhamı gün geçtikçe artmaya başlamıştı. Her ne kadar hiç bir şey olmadığı bana bir şey olmayacağı gerekeni benim de yapabileceğim tarzı konuşmalarda yaklaşık 1-2 ay kadar bulunsam da gücümün tükendiği bir zaman da Sarah ile bedenlerimiz ayrı kalmaya başladı,  önceki zamanlarda bir kaç günlüğüne ayrı kaldığımız olmuştu ama küs bile kalamaz hemen barışır yine eskisi gibi olurduk ( o günleri o günlerin arasında yaşanan ufak komiklikleri de anlatacağım ) ama bu sefer öyle olmadı,bazıları bir şeyleri başarmış gibi görünüyordu. Ama bu onların zaferi değil, yararlanmış oldukları zor zamanlarımdı. 

Aslında her şeyimi artık tam anlamıyla kaybetmiş gibiydim. Bir şeyler yapmam gerekiyordu ama kalkacak ne bir gücüm ne bir hissiyatım vardı. Aslında kalkmak da istemiyordum artık . 

Bilmedikleri o kadar şey vardı ki ...Bunlardan biri elbet bir gün kalkacağım alevim her gün daha da büyüyecek ve o gün ortağıma tekrar sahip olacağım. 

Zaferi henüz kimse ilan edemedi, yaralarım da hala iyileşmedi,  hayat yalnızcca amaçsız bir şekilde devam ediyor. 

Bir sonraki yazımızta görüşmek üzere, Seni seviyorum ufacık eksiltmeden, deliler gibi. 

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

yardım et

 sende çok yakışıklısın maşallah . gerçi şuan espiri zamanı değil . hayır ortamı bozamayız.  benim ne yapmam gerekiyor . nasıl huzurlu olabilirsin,  sana ne yapmam gerekiyor nasıl davranmam gerekiyor bana yardım et lütfen 
Devamı

Günaydın

 Gecenin bir karanlığındayım şuan,  başlık neden günaydın ; bunu da hiç bilmiyorum. Belki ona bakarak hiç günaydın diyemediğimdendir ya da onun gözünün içine bakarak “ hadi iyi geceler  “ diyemediğimden - iyi geceler - diye başlık koyamadım bilemiyorum.  Zaman nasıl geçiyor farkında değilim, farkında olduğum çok daha farklı şeyler var ama söylemeyeceğim.  Bu dünya yalan oldu ama nice dünyalar vardır kim bilir. Şimdi değil ama elbet bir gün.  Kavuşursan meşk, kavuşamazsan aşk olur demişti tüm dostlarım. Şimdi “ adı aşk kaldı” diyorlar. Bu aşktan da öte derdim,  “ sizin yaşadıklarınız ne ki, ben siz gibi olayım sizin gibi böyle yanyana olayım her şeyimi veririm “ derdim  Öyle böyle konuşa konuşa geçiyor işte zaman. Ömür bitiyor, bazılarına duygular eriyor, bazıları yerinde sayıyor, bazıları alev alev ... O değil burada yazdıklarımı kimse anlamıyor. Bu bazen sebepsiz mutlu ediyor beni. Güzel yanı ne kadar yıl da geçse ben her okuduğumda ne dediğimi a...
Devamı

Seni Çok Özlüyorum

bir fotoğrafımız bile yok oysaki, yüzünü uzun zamandır görmedim, saçlarını sevemedim bayağıdır. hayat çoğu zaman çok boktan.  Abime hep onun yaşında olmak istediğimi söylerdim. Benim isteğim bu değildi Eskiden gülümsemek kolaydı bir zulüm gibi.  Gülüşler yalan oldu, sensiz kalalı uzun zaman oldu. Benim isteklerim bunlar olamazdı. Ben çoğu şeye geri dönmek istiyorum. Sorunlarımı aşamıyorum, yolları sana çıkmayan bu illerden nefret ediyorum. Ölmenin bir  imkanı var mı ?  Bazen bunu da çok düşünüyorum uzun zamandır. Sonra başka düşünceler kurcalıyor aklımı. Gri kalmaktan nefret ediyorum, ya siyahım ya beyazım ol.  Hiç bir zaman pes etmeyeceğim diye söz verdim kendime bunu tutacağım.  Alkol içmediğim için düşüncelerimi hislerimi donduramıyorum. Bazen dur demek mi gerekir dersin * benim durağım ölüm olmalı , o zamanda seni hiç göremem.  Aklımı toparlayamıyorum; yardımcı olmak ister misin ?  " gerçeğin yalan olduğundan şüphe etsen de, asla sevgimde...
Devamı