Günaydın

 Gecenin bir karanlığındayım şuan,  başlık neden günaydın ; bunu da hiç bilmiyorum. Belki ona bakarak hiç günaydın diyemediğimdendir ya da onun gözünün içine bakarak “ hadi iyi geceler  “ diyemediğimden - iyi geceler - diye başlık koyamadım bilemiyorum. 

Zaman nasıl geçiyor farkında değilim, farkında olduğum çok daha farklı şeyler var ama söylemeyeceğim. 

Bu dünya yalan oldu ama nice dünyalar vardır kim bilir. Şimdi değil ama elbet bir gün. 

Kavuşursan meşk, kavuşamazsan aşk olur demişti tüm dostlarım. Şimdi “ adı aşk kaldı” diyorlar. Bu aşktan da öte derdim,  “ sizin yaşadıklarınız ne ki, ben siz gibi olayım sizin gibi böyle yanyana olayım her şeyimi veririm “ derdim 

Öyle böyle konuşa konuşa geçiyor işte zaman. Ömür bitiyor, bazılarına duygular eriyor, bazıları yerinde sayıyor, bazıları alev alev ...

O değil burada yazdıklarımı kimse anlamıyor. Bu bazen sebepsiz mutlu ediyor beni. Güzel yanı ne kadar yıl da geçse ben her okuduğumda ne dediğimi anlayacağım. 

Konudan konuya geçiyor gibiyim farkındayım, saat 3 , biraz uykum gelmiş de olabilir, bilemiyorum aslında gelmemiş de gibi ama bu konumuzla da pek alakadar değil. 

Uzun bir yoldayız, yol bir gün bitecek. Bitmesine değil, boşa bitmesine üzüleceğim. 

Bulunduğum yere tamamen yerleşme kararı aldım, sahile bağlantısı olan bir ilçedeyim şuan; iş dönüşü uzun uzun sahilde oturup içiyorum. Uzun zaman önce veda etmiştim alkole ancak tekrardan sırdaşım gibi oldu. Sonra sessizce evime gidip sabahın olmasını bekliyorum. Sonra gün tekrar başlıyor, işe gidiyorum , insanlara yalandan gülümsüyor sadece biraz uykusuz kaldığımı söylüyorum. Akşam hemen oluyor ve aynı yerde buluyorum kendimi. Aslında yalnızda kalmıyorum gibi,  kalbimde biri oturuyor ben bir kenarda oturuyorum. Çok konuşuyoruz bazen, bazense sessizce sabahın olmasını bekliyoruz . 

Dışarda hâla çok gülmüyorum suratım ifadesiz ve halen sırtım dik yürüyorum. Yaşlanınca kamburum çıkarsa düşüncesi böyle yürümeme sebep oluyor.  Gördüğüm insanların elini sertçe sıkıp “ seni görmek güzel, bir gün uzunca oturup sohbet edelim “ yalanını söyleyip uzaklaşıyorum. Tek kaldım ben , tek başıma mücadele ediyorum aslında.  

Tek kalmak demişken, tek olmak ağır ve yorucu. Düşsen kaldıran yok, ağlasan yanında ağlayan, gülsen neye güldüğünü bilen yok. Olmaması daha güzel, artık yorulmak haz veriyor bedenime. Diyorum “ onunla olmuyorsa, başkasına da gerek yok hem zaten tek de sayılmam. Akıl kimleyse onlasındır “.  Tek olmak güzeldir o yoksa 

Metni tam okuduğumda neler demek istediğimi ne dediğimi ben de tam anlamayacağım sanırım ama şuan kendi kendime konuşuyorum buna engel olamıyorum pek de. 

Şuan evimdeyim, içerisi çok sıcak ancak camı da açmak istemiyorum. O değil kim kalkıp da açacak bir de üşengeçliğim var.  Pazar gününe uyanacağım için çok mutluyum, emekli olup bahçede gazete okurken ölümü beklemek istiyorum. 

Kim bilir belki yaşamıyoruzdur da