ÖYLE HABERİ YOK BENDEN

  Selam günlük,

Uzun bir aradan sonra tekrardan merhaba;

Bayağıdır yoktum buralarda, " o evde yazma " dediği günden beri tek bir cümle yazmadım,  kendime bile konuşmadım o saatten sonra, gökyüzüne küstüm, yıldızları izlemeyi bıraktım, en sevdiğim şeyleri yapmaktan vazgeçtim. 

Herkesin bir büyüme ya da daha doğrusu bir olgunlaşma anı olabilirmiş gerçekten, ben de o gün büyüdüm sanırım.  Gerçi buraya yazdıklarımı ayda maksimum 35-40 kişi okuyor ancak tek bir kişi haricinde kisme bir şey anlamıyor ancak; yine de bende kendinizi bulabileceğiniz cümleler olabileceğine inanıyorum. Bu  günlük defterinin herhangi bir günü sonu yok. Belki günler, aylar geçecek elbet bir sayfası daha karalanacak buralarda belki cümleler yine anlamsız karışık gelecek ama, bir gün her şeyi çok daha açık bir şekilde anlatacağım,

Evet uzun zamandır buralarda görünmememin sebebi gördüğüm tek bir cümleydi .  


" o evde yazma  " 


bu cümle o kadar büyük şeyler anlatıyordu ki , bi aidiyet, sahiplik, olumsuzluklar, son durak, imkansızlıklar. Her şeyi aynı anda düşünebiliyorsunuz böyle bir cümleyle. Gerçekten o günden sonrada hiç yazmadım. Yazınca bir gün o cümleyle tekrar karşılacağımı bildiğimden. 

peki bugün neden tekrardan buradayım , hiç , sadece günlüğe devam edebilmek için . İçimdekileri kimseyle paylaşamıyorum bari buraya yazayım diye. Başka bir açıklaması zaten yok, ben büyüdüm. tek bir cümleyle kocaman bir insan oldum. ne yapıyor, neden, nasıl yapıyorum hepini sorgulamak için uzun zamanlarım oldu.  

Benim olmayanı benimmiş gibi hissetmek ve bunun öyle olduğunu anlamak. hakikat buymuş meğer, ben sadece hayallerdeymişim. Tekrar tekrar geleceğim, daha sık uğramaya çalışacağım belkide, bir gün ben de sende değilde başka yerlerde olursam kalbimin bir köşesinde her zaman yine kalacaksın ;

Şuan mutlusun ben bunun farkındayım. hep mutlu kal, sevgilerle 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

yardım et

Günaydın

Seni Çok Özlüyorum